At this point, all I need is inspiration. Like the proverbial candle, I am burned out with only the faint gray smoke trailing me. Soon, I will be lit again, I know. All the words, the stories, are just gathering up inside me.

*

Ang tamad-tamad ko. Kailangan ko pang gumawa ng grades at mga students’ evaluation reports pero `eto ako’t nag-ba-blog ng mga walang kuwentang bagay. Ano na nga ba ang pinaggagawa ko noong mga nakaraang araw? Wala ng klase. Tapos na ang pag-iintindi ng lesson plan araw-araw. Pero mukhang mas tambak pa ang trabaho ngayon kaysa noong may pasok pa. Tatlong sunud-sunod na linggo akong nasa beach (Punta Fuego, Subic, Punta Fuego) kasama si P at mga co-teachers (yikes, co-teachers. Sa kung anumang dahilan, kinikilabutan ako sa salitang iyan). Salamat sa mga Belmonte, siyempre. Tatlong linggo, pero kulang! O talaga sigurong ang sampung buwang pagtuturo ay sapat lang talaga. Kung lalampas pa ng ilang linggo’y, baka masiraan na ko ng bait (kung hindi pa man).

Ang baho kong magsulat sa Filipino. Nakakahiya.

Masaya nga pala `tong araw na ito. Nakakaaliw. Alas-9 ng gabi kanina’y nagpunta kami ni P sa Shopwise Libis. Wala, inaaliw niya lang ako. Ang saya sa Shopwise. Bumili ako ng bra at face powder. Oo sa Shopwise. At alas-nuwebe ng gabi. Muntik pa kaming bumili ng HP Inkjet printer kung alam lang sana nung salesgirl ang ginagawa niya. Oo, printer nga. Sa Shopwise. Alas-nuwebe ng gabi.